Istotnym jest, aby rozróżniać zezwolenie na pobyt od zezwolenia na pracę. Zezwolenie na pobyt jest uprawnieniem cudzoziemca do legalnego przebywania na terytorium Polski, a kwestia uzyskania takiego zezwolenia pozostaje w gestii cudzoziemca. Zezwolenie na pracę jest natomiast uprawnieniem do podjęcia legalnej pracy w sytuacji, gdy cudzoziemiec ma już zapewniony legalny pobyt na terytorium Polski. Warto zaznaczyć, że z wnioskiem o zezwolenie na pracę występuje pracodawca cudzoziemca, a zezwolenie to jest ściśle związane z konkretnym zakładem pracy.
Zezwolenie na pracę typ E umożliwia delegowanie cudzoziemca przez pracodawcę, który nie posiada siedziby (lub miejsce zamieszkania, oddziału, zakładu) na terytorium Polski. Okres delegowania musi przekraczać 30 dni w ciągu kolejnych 6 miesięcy. Pracodawcą jest zatem podmiot, u którego cudzoziemiec świadczy pracę poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Zezwolenie na pracę typu E dotyczy cudzoziemca, który w momencie składania wniosku o zezwolenie przebywa w kraju swojego pochodzenia(lub w innym kraju w którym posiada legalny pobyt), a uzyskanie zezwolenia na pracę typ E jest pierwszym etapem na drodze do uzyskania przez niego legalnego wjazdu na terytorium Polski. To właśnie na podstawie wydanego zezwolenia na pracę typ E może starać się o wydanie wizy (tzw. wizy z tytułu pracy) w kraju swojego pochodzenia. Na podstawie uzyskanej wizy może następnie legalnie wjechać do Polski i świadczyć pracę na podstawie zezwolenia na pracę typ E. Nie ma możliwości uzyskania wizy pracowniczej przed uzyskaniem zezwolenia na pracę typ E.
Zezwolenie na pracę typu E jest więc zupełnie innym rodzajem zezwolenia niż zezwolenie na pracę typu A (o którym można przeczytać tu: Zezwolenie na pracę typ A)czy zezwolenie na pracę typu C (o którym można przeczytać tu: Zezwolenie na pracę typ C).
Wniosek o zezwolenie na pracę typu E jest składany przez pracodawcę zagranicznego (tzn. delegującego pracownika do pracy na terytorium Rzeczypospolitej). Nie ma możliwości złożenia tego wniosku przez inny podmiot, jednakże pracodawca może być oczywiście reprezentowany przez pełnomocnika. Z uwagi na to, że formularze dotyczące wniosków o zezwolenie na pracę występują jedynie w języku polskim, praktyka wspierania się pełnomocnikiem jest dosyć powszechna i wygodna.
Rekomendujemy, by wypełniając wniosek o wydanie zezwolenia na pracę typu E zwrócić szczególną uwagę na następujące kwestie:
- Wniosek o zezwolenie na pracę typu E jest wnioskiem składanym przez pracodawcę zagranicznego, który chce delegować konkretnego cudzoziemca do pracy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wniosek ten można złożyć albo osobiście w Urzędzie Wojewódzkim w Wydziale ds. Cudzoziemców (właściwy urząd to ten ze względu na miejsce w którym cudzoziemiec będzie świadczył pracę), albo przez system praca.gov.pl (wypełnienie wniosku w formie elektronicznej nie pozbawia możliwości wysłania części dokumentów w formie papierowej);
- W przypadku składania wniosku przez profesjonalnego pełnomocnika należy pamiętać o każdorazowej zmianie kontekstu (termin występujący na platformie praca.gov.pl) aby wniosek był wypełniony w imieniu faktycznego pracodawcy.
- W fizycznym (papierowym) dokumencie „zezwolenie na pracę typ E” wskazywany jest numer telefonu i adres e-mailowy pracodawcy – należy więc pamiętać o ich uwzględnieniu we wniosku o wydanie zezwolenia. W praktyce często się o tym zapomina, głównie ze względu na brak zakwalifikowania adresu poczty elektronicznej do niezbędnych elementów wniosku (brak „gwiazdki”). W przypadku jednak braku podania adresu email pracodawcy (w punkcie 1.3 wniosku), organ wzywa do uzupełnienia wniosku, co wydłuża postępowanie.
- W przypadku składania wniosku o zezwolenie na pracę typ E punkt 1.7 wniosku musi pozostać pusty. Jest to dosyć nieintuicyjne, zwłaszcza, że podczas wypełniania formularza elektronicznego rubryki 1.7 podświetlają się jako konieczne do wypełnienia. Nie należy jednak tego robić. We wniosku nie wskazujemy podmiotu, do którego cudzoziemiec jest delegowany, a jedynie adres i miasto (które determinują adresata wniosku, tj. właściwy urząd).W przeciwnym razie organ będzie żądał złożenia wyczerpujących wyjaśnień oraz sugerował, że podmiot zagraniczny ma oddział do którego deleguje pracowników (a to z kolei jest przesłanką możliwości starania się o wydanie zezwolenia na pracę typ C).
- Szczególną uwagę należy zwrócić na załączniki.
Pełna lista koniecznych dokumentów znajduje się na stronach Urzędów Wojewódzkich, jednakże należy pamiętać, że:
- Oświadczenie o niekaralności musi wypełnić pracodawca (nie ma możliwości wypełnienia tego oświadczenia przez pełnomocnika). W przypadku składania wniosku w formie elektronicznej najbezpieczniej jest wysłać takie oświadczenie pocztą tradycyjną (oryginał lub kopię poświadczoną za zgodność z oryginałem) – oświadczenie to musi ściśle określać pracodawcę, a także nie może być podpisane wcześniej niż 6 miesięcy przez złożeniem wniosku.
- Należy pamiętać o dołączeniu pełnomocnictwa (jako dokument „inny” – rekomendujemy także jego wysłanie tradycyjnie pocztą).
- Do wniosku należy dołączyć odpis z rejestru spółek prowadzonego przez organy właściwe dla pracodawcy zagranicznego. Często zdarza się, że państwa trzecie nie posiadają jawnego rejestru na podobieństwo polskiego KRS czy CEIDG(tak jest np. w przypadku Indii), co uniemożliwia skuteczną weryfikację prawdziwości treści przez polski urząd. Należy wtedy pamiętać o dołączeniu oświadczenia (najlepiej w treści tłumaczenia przysięgłego) wyjaśniającego i wskazującego, że rejestr jest dostępny pod konkretnym adresem strony internetowej, jednak nie ma on charakteru powszechnie dostępnego. Odpis z rejestru nie może być pobrany wcześniej niż 6 miesięcy przed złożeniem wniosku.
- Do wniosku należy dołączyć oświadczenie pracodawcy zagranicznego o tym, że cudzoziemiec jest u niego zatrudniony i że będzie delegowany do pracy na terytorium Polski na podstawie umowy oddelegowania. Należy bezwzględnie pamiętać, aby w treści umowy nie wskazywać nazwy podmiotu do którego pracownik jest delegowany (jest to związane z rubryką 1.7 wniosku, o którym była mowa powyżej), a jedynie adres i miejscowość. Ponadto umowa oddelegowania musi zawierać wysokość wynagrodzenia, stanowisko oraz okres, na który pracownik jest oddelegowany.
Przy wypełnianiu wniosku w formie elektronicznej polecamy w pierwszej kolejności załączać załączniki, gdyż ich ładowanie nierzadko powoduje blokowanie systemu i wydłuża znacznie czas składania wniosku.
- Odbiór dokumentów przez platformę praca.gov.pl odbywa się za pomocą podpisu kwalifikowanego, albo podpisu zaufanego. Nie ma możliwości składania wniosków bez posiadania jednego z tych podpisów. Co do zasady informacje o przychodzących pismach powinny pojawiać się na skrzynce e-mailowej (podawanej przy tworzeniu konta na platformie praca.gov.pl), jednakże rekomendujemy samodzielną weryfikację w systemie, gdyż często zdarzają się sytuacje, że powiadomienia lądują w spamie lub w ogóle nie są wysyłane. Co istotne, pismo zostaje uznane za doręczone po upływie 14 dni od wpłynięcia tego pisma na skrzynkę odbiorczą (na platformie praca.gov.pl). w przypadku jakichkolwiek braków formalnych, na ich uzupełnienie Urząd wyznacza zazwyczaj termin 14 albo 21 dni.
- Należy pamiętać, że zezwolenie na pracę typ E jest związane z konkretnym pracodawcą i jest wydawane na czas określony, sprecyzowany w umowie oddelegowania (która stanowi istotny załącznik do wniosku).
Procedura uzyskania zezwolenia na pracę typu E trwa obecnie nawet kilka miesięcy.
To tylko niektóre z różnych kwestii, na które należy zwrócić szczególną uwagę wypełniając wniosek o zezwolenie na pracę typu E. W przypadku jakichkolwiek wątpliwości związanych z tego rodzaju zezwoleniem – zapraszamy do kontaktu.
Maria Czechowska
aplikant radcowski